In een seizoen waar nog weinig 'boven' de grond groeit, is het aangewezen ook eens onder of net aan de grond te piepen. Daar verschuilen zich momenteel de vruchten en groenten die ons nu het meest met (aarde-)energie kunnen bevoorraden. Wortel, rapen, knolselder, venkel, pompoen, kolen... ze voorzien ons van de broodnodige wintervitaminen die ons lichaam gezond en warm kunnen houden.
Geen fan van hutsepot / stoofschotels / winterpotjes?
Probeer dan deze wortelcake eens als dessert of zelfs ontbijt!
Ingrediënten
* 250 gram geraspte wortels
* 100 ml zonnebloemolie
* 3 soeplepels agavesiroop (of honing of rijstsiroop)
* 2 eieren
* gedroogde vruchten naar keuze (noten, rozijntjes, abrikozen,...)
* oranjebloesemwater
* 175 gram meel (speltbloem, boekweitbloem, amandelmeel of een mengeling van)
* koffielepel bakboeder
* koffielepel kaneelpoeder of kardemompoeder (optioneel)
Bereiding
* Laat de gedroogde vruchten even trekken in oranjebloesemwater
* Meng de wortel met de olie, siroop, eieren en geweekte vruchten.
* Meng apart ook de droge ingrediënten: meel, bakpoeder en kaneel/kardemom.
* Voeg het wortelmengsel bij het meelmengsel en roer goed door.
* Bekleed een bakvorm met bakpapier en giet het deeg in de vorm.
* Bak 15 minuten in een voorverwarmde oven van 100°C en daarna op 175°C tot de cake niet meer kleeft als je erin prikt.
Smakelijk! En voor wie twijfelt: de wortelsmaak is totaal niet prominent aanwezig.
De vitamientjes des te meer ;-)
Met dank aan Veerle Waterschoot - www.cian.com
Yule, de winterzonnewende (rond 21 december), viert de hergeboorte van de zon, wanneer
de afnemende dagen plaats maken voor toenemend licht. Yule markeert de langste
nacht en de kortste dag en het feit dat er daarna elke dag meer licht en warmte
komt piepen. Met Yule vallen de godenthema’s van dood en wedergeboorte samen. Volgens de legende wordt de Hulstkoning, vasthouder van licht, verslagen door de wedergeboorte van
de Eikenkoning, die het leven symboliseert. Yule is het moment van ontwaken en van dankbaarheid voor onze kennis en
binding met het Jaarwiel. Alles lijkt open te staan voor een nieuwe interpretatie.
Het seizoen van het opkomend licht biedt ons de gelegenheid om er over na te denken dat
plezier iets is dat we buiten onszelf kunnen zoeken, maar we geluk vooral IN
onszelf moeten vinden.
Feesten (joelen en vandaar Yule) en vieren/vuur/lichtjes/verlichting staan centraal. Een 'joelblok' in de haard moet ons de hele feestperiode voorzien van licht en warmte (de kerststronk verwijst hier nog naar). Onder een verlichte boom 'offeren/offreren' we cadeautjes aan al wie ons lief is of wie we te vriend willen houden in de toekomst. We doen ons tegoed aan lekker eten en houden ons warm met kruidenwijnen en-likeuren, speciale winterbieren, enz. Ondertussen is ook de sleedoornjenever klaar die we met Samhain maakten.
De
klemtoon van de kruiden die gebruikt worden tijdens dit seizoen, ligt op
‘zonneplanten’: maretak, rozenbottel en alle gedroogde zomerkruiden die licht
en warmte bevatten. Alles draait om aromatisch, zinverrukkend en het verwarmen
van lichaam, geest en denken.
Ook ‘groenblijvers’ komen nu aan bod: hulst, spar,… Een feestkrans is hier
helemaal aan de orde: een kring(loop) van den, spar, hulst, versierd met
wintergroen, rode hulstbessen, dennenappels – naar believen.
De krans (of een variant waarin we een eiken tak - de overwinnaar - kunnen verwerken) moedigt
je aan tot uiting te komen: uiting van je creativiteit, persoonlijkheid en
verlangen naar bescherming, gezondheid en geestelijke groei.
En dat niet alleen louter voor jezelf, maar ook als wens naar anderen toe.
Rond Yule is de sfeer zo elektrisch geladen dat velen van ons maar moeilijk de slaap kunnen vatten. Een slaapbevorderend kruidenkussen kan hierbij helpen. Bijvoet (Artemisia Vulgaris) vormt als 'wonderplant' een uitstekende basis hiervoor. Je kan zelf aanvullen met kamille, hop, kattekruid, tijm of aromatische kruiden van je persoonlijke voorkeur.
Ikzelf maakte een kruidenkussen met alleen kersenpitten en bijvoet. Ik heb de planten een 6-tal weken laten drogen zodat blaadjes en bloempunten gemakkelijk af te ritsen waren. Nadien heb ik ze – samen met kersenpitten – in een kussen genaaid.
Voordeel van dit soort kussen is dat het opgewarmd kan worden voor extra effect (crf moxa – zie hierna).
Magische krachten van bijvoet
De faam van bijvoet als geneeskrachtig kruid vindt zijn oorsprong in middeleeuws (bij)geloof. Het wonderkruid werd gebruikt om reizigers te beschermen tegen boze geesten en wilde dieren. Met bijvoet in de schoenen kon men voettochten maken zonder dat de voeten moe worden, vandaar de naam bij-voet. Onder het kussen beschermt bijvoet ons tegen nachtmerries, het kruid geniet hoog aanzien voor de genezing van ‘vrouwenkwalen’ en het bevordert de eetlust en de spijsvertering.
Wierook van bijvoet wordt gebruikt bij rituele reiniging van mensen, dingen en ruimtes (vb. in de vorm van smudgesticks).
Moxa
Moxabehandeling wordt met een oudere benaming ook wel moxaverbranding of moxibustion genoemd. Dit woord is samengesteld uit de Japanse plantennaam Mogusa (verlatijnst moxa), wat bijvoet (Artemisia vulgaris) betekent en de Latijnse stam uro wat gelijk is aan branden, dus bijvoet verbranden. Overeenkomstig de naam werden vroeger de lichaamspunten daadwerkelijk met een brandend geneeskruid verwarmd.
In de oertijd brandde men voor een behandeling specifieke lichaamspunten met gloeiende ijzeren staafjes. Om deze ijzeren staafjes werden bladeren van geneeskruiden gerold. Met deze gloeiende kruidenstaafjes werden de lichaamspunten verwarmd. Tegenwoordig zijn er meerdere methoden van verwarming in gebruik. Zo wordt bijvoorbeeld een staafje gemaakt, door het verpulverde kruid in speciaal papier te rollen, dit wordt aangestoken en boven het te verwarmen lichaamspunt gehouden. De gedroogde en fijn gewreven kruiden worden ook wel tot een bolletje of kegeltje gerold en zo op het te behandelen punt gelegd. Het is de bedoeling dat het te behandelen lichaamspunt doordrongen wordt van een aangename warmte, zonder dat de temperatuur zo hoog wordt dat de huid schroeit.
Ingrediënten
