Aan de slag: sleedoornjenever

Deze 'aan de slag' is heel eenvoudig, maar vraagt wel wat 'afwacht-geduld': van de sleedoornbessen die je vandaag plukt, kan je ten vroegste over 6 à 8 weken in een jenevervorm genieten. Ideaal om te serveren op het volgende seizoensfeest (Yule of Kerstmis)? 

November is hét uitgelezen moment om sleedoornbessen te plukken. In principe moet er eerst wat (nacht)vorst over zijn gegaan die de bessen wat minder bitter maakt. Maar omdat onze winters een pak warmer en minder voorspelbaar zijn geworden, is het aangeraden niet op de vorst te wachten. 

Speel zelf voor 'vriesman' en steek je vers geplukte bessen een paar dagen in de diepvries. Laat ze daarna ontdooien op kamertemperatuur (niet valsspelen in de microgolfoven). 

Benodigdheden (voor 1 fles sleedoornjenever)

• 250 gram ontdooide sleedoornbessen
• 750 ml graanjenever
• 175 g fijne kristalsuiker (of rietsuiker)
• 1/8 liter water (125 ml)
• glazen bokaal (inhoud: 1 liter)
• glazen bewaarfles (inhoud: 75 cl)

Bereiding 

• Was de bessen en doorprik ze één voor één met een tandenstoker of stopnaald. Giet ze daarna in de bokaal.
• Kook de suiker met het water en roer goed tot alle suiker opgelost is.
  Laat afkoelen en voeg de jenever toe.
• Giet de gesuikerde jenever over de bessen in de bokaal en sluit goed af. 
• Laat de drank zeker 6 à 8 weken op kamertemperatuur staan en schud er geregeld eens mee.
• Daarna zeef je het brouwsel door een neteldoek in een mooie glazen fles. 
• Bewaar de fles in de koelkast en geniet (met mate ;-).

Ik hou van deze nathurel-versie. Maar experimenteer gerust volgens eigen smaak: vervang de jenever door rum of wodka voor een sleedoornlikeur ipv -jenever of voeg een extra smaaktoets toe met steranijs, gember, een kaneelstokje,...

Halloween / Allerheiligen - Samhain

Halloween... tijd voor wat (Keltische) achtergrond en dus een nieuw onderdeel van ons Jaarwiel - en wat voor eentje!

Samhain (uitgesproken als sauw-en) is zonder twijfel de belangrijkste van de oude Keltische feestvieringen. Het markeert zowel het begin als het eind van het jaar, het begin van het rustseizoen van het land en een moment om diegene die voor ons waren te herdenken.

Het is een feest dat beladen is met positieve energie en zindert van hoop voor de toekomst van onze planeet, ook al wordt dit ‘Nieuwjaarsfeest’ geassocieerd met het Keltisch Dodenfeest. Anders dan de moderne tegenhangers Allerheiligen en Halloween, heeft het niets te maken met boze praktijken of enge spookkostuums. Samhain wil net de sluier tussen de geestelijke en stoffelijke wereld optrekken door negatieve dingen uit het verleden uit de toekomst weg te houden.
De Kelten zagen de dood heel anders dan velen in onze huidige cultuur: zij geloofden in reïncarnatie en in de eeuwige kringloop van leven in de dood en dood in het leven. Ook het Jaarwiel staat hier symbool voor. 

Het ritueel van Samhain sterkt ons in de overtuiging dat het mensenleven parallel loopt aan de wisseling van de seizoenen, dat wij voor de dood in de winter overgaan naar een nieuw leven in de lente. We betuigen eer aan de doden – hen die voor ons kwamen en van wie we nu de vruchten plukken – maar we hebben ook aandacht voor de onvoorstelbare veranderingen die de aarde bij de overgang van zomer naar winter ondergaat. Met Samhain maken we voornemens: nu kracht en inzet verwerven om onze doelstellingen in het komende jaar te bereiken. Het is ook de ideale tijd om rouw te verwerken of problemen en hindernissen uit de weg te ruimen die je het voorgaande jaar hebben beperkt of dwarsgezeten.

De zwarte magie van sleedoorn

De sleedoorn en meidoorn zijn, volgens de Kelten, zusterbomen en als zodanig verbonden met respectievelijk de donkere en de lichte helft van het jaar. De meidoorn is verbonden met het feest van Beltane, de sleedoorn met het feest van Samhain. De sleedoorn is de boom van de zwarte magie zoals de meidoorn de boom van de witte magie is.
Sleedoorn staat voor kracht: het is de eerste struik die er in slaagt in de winter al te beginnen bloeien.
In veel sprookjes en in voorspellingen is de sleedoorn de boom van het slechte voorteken. Het Engelse woord strife - een aaneenschakeling van moeilijkheden - heeft dezelfde achtergrond als de Keltische naam voor de sleedoorn: Straif. Een lange, zware winter wordt in het Engels een ‘Blackthorn Winter’ genoemd.

Kransen van sleedoorn worden bij Samhain gevlochten en in het nieuwjaarsvuur verbrand. Ook maretakken worden met sleedoorn samen gevlochten als gelukskrans voor het nieuwe jaar. 

Sleedoornsymboliek is zeker niet alleen negatief. De struik helpt de negatieve energie en het destructief denken te veranderen. Hij staat symbool voor de opgewektheid van de winter.

Zo'n schone kans laten we niet onbenut uiteraard ;).
Hoog tijd voor een 'aan de slag'-je met sleedoorn dus!

Bron
* http://kunst-en-cultuur.infonu.nl/mythologie/107505-sleedoorn-in-de-mythologie.html

Aan de slag: kastanjepuree (hartig of zoet)

(Tamme) Kastanje is een geschenk van Moeder Aarde: vlak voor de winter aantreedt, ‘regent het brood uit de hemel’. Zo voedzaam en noodzakelijk is de plant tegen honger en kou. Hoewel het Kwaad de edele vrucht nog probeerde te verstoppen onder een stevig prikkende bolster, overwon het Goede. Die laat de bolsters vallen zodat ze openbarsten in de vier delen van een heilig kruis, het Kwaad geweldig verschiet en vlucht en de vrucht toch moeiteloos verzameld kan worden.

Of zo wille de overlevering...

Ondertussen ligt ook wetenschappelijk vast dat kastanjes een geweldige bron van vele mineralen, koolhydraten, vezels en vitaminen zijn. Aan de slag met dat hemelbrood!

Benodigdheden (hartige versie - voor 2 bokalen)

• 500 gram tamme kastanjes
• 20 gram boter 
• 1/2 liter verse groentebouillon met kruidentuiltje

Bereiding:

Was de kastanjes en maak met een scherp mesje een kruisje in de bolle kant. Doe ze daarna in een pan met kokend water en laat ze ongeveer 10 minuten koken. Giet de kastanjes af, pel ze (ook zoveel mogelijk van het bittere, bruine 'binnenpelletje') en kook ze daarna nog 30 tot 60 minuten in bouillon. 

De kastanjes zijn klaar als je er met een vork gemakkelijk in kunt prikken. Giet ze weer af en pureer in een blender. Meng als laatste de boter door de puree en voeg eventueel nog wat bouillon toe om de juiste dikte te krijgen. Breng naar wens op smaak met peper en nootmuskaat.





Tips: 

• Zoetekauw? Vervang de bouillon door melk en een vanillestokje in bovenstaand recept en je eindigt met een zoete puree om yoghurt, (cup)cakes, pannenkoeken... te pimpen.

• De hartige kastanjepuree is heerlijk bij wildgerechten, gevogelte of (bos)champignons. Of bij één van mijn lievelings aperohapjes: kastanjespruitjes! Reinig en kook de spruitjes en stoof ze even aan in (echte) boter. Snij de spruitjes in 2, smeer er wat kastanjepuree tussen en prik de 2 helften weer samen op een tandenstokertje. Kruid royaal met peper, zout en nootmuskaat en serveer.
  P for pretty precious powerfood - mmmmmmm !!!
  
  
• Probeer de kastanjes zo vers mogelijk te rapen en verwijder de kastanjes die tijdens het wassen bovendrijven: wellicht zijn die niet meer vers of zitten er ongenode gasten in...